Sabtu. 6 April.

Yawww. Assalammulaikum. Hi minggu lepas dok pakai lambai tangan harini lambai ape pulak eh. Haa ape eh? Hmm, main pakai lambai kaki pulalah than buat muka tak bersalah macam orang buad tak tau ape ape. Har har har :D. Sengal tahap mencipan. Hati buntu bagai nak rak. Whatsapp dengan kawan kawan pun sometime layanan  mood yang macam Barvy. Apa itu barvy? Har har har, fikir sendiri. Dari sebutan pun kita dah tau ape itu k, tapi kalau nak tau juga ape itu barvy, hang dok p jumpa cina gerenti dia bagitau. Hahaha, bodoh nak mampus sape yang taktaulah.

Aku baring atas katil dengan tilam yang keras bantal yang lembut. Mata pun dah layu nak tidur tapi sayang masih tetap tak boleh sebab aku asyik teringat si DIA yang sedang bekerja di nan jauh sana. Jauh lah sangat padahal dekat nak mampus. Tak sampai berapa puluh minit je dah sampai. Har har har. Aku fikir aku nak kerja bersama dia tapi aku malu. Malu macam takde rupa dan keyakinan diri. Sepupu aku selalu cakap orang yang "orang malu malu kucing tu lah orang yang tak berkeyakinan dengan diri sendiri". Hahaha. So aku kena yakinkan dengan diri sendiri. Nak kerja nak cari rejeki yang halal tak payah nak pikir malu ke apa yang penting kita dapat puaskan hati parents kita dan diri kita sendiri.

Dan paling penting, kita boleh rasa pengalaman bekerja macam mane. Penat ke tidak? Taklah asyik dok minta itu ini dengan parents n akak akak or abg. Mungkin dengan cara itu boleh dapatkan apa apa yang kita mahukan dari dulu sampai lah sekarang. Lol, ape yang aku merepek dari atas sampai ke bawah pun aku tak tau. Tapi apekan daya aku dah bosan tahap mengabi. Har har har, mana kawan aku yang dok ajak lepak tu ntah, cakap petang tapi sampai sekarang batang hidung pun tak nampak.

Okay stop cerita pasal kerja or everlah. Now topic about 6 April 2013. Hohoho, done! Ready, yeah! Aku sedar bahawa aku bukanlah yang terbaik untuk dia tapi aku sedang berusaha untuk menjadi yang lebih baik. Aku nak dia selalu ade disamping aku, sewaktu aku susah senang. Biarlah kita sama sama rasakan gembira suka sedih sayang. Aku nak kau tidak lupa aku walaupun kau busy macam mana sekalipun. Cuma aku nak kau tau aku akan mencuba untuk memahami kau sikit demi sedikit, hari demi sehari. Aku yakin aku boleh! Ye farhana boleh. Har har har, sekarang aku nak tanya kenapa gelak aku dah lain? Mungkin sejak layan whatsapp membe mmbe yang gila terejal sampaikan gigi memasing nak terabur kot. Lol

Har har har, sebenarnya dengan tarikh tu first meet him. Depan rumah okay! Hahaha, macam tak percaya akhirnya jumpa dia juga. Mula mula biarlah kasi Along ku ja yang tau tapi lama kelamaan dekat luar ayah ku pula yang keluar tapi nasib baik dia tidak mengatakan apa ape. Alhamdulillah semuanya okay. Dan aku pula dengan segabai pun jumpa dia. Har har har, sumpah kelakar gila muka aku kot. Dengan 4 ekor kambing yang terlepas dari kandang pun menyebuk bila aku jumpa dia. Bongok tahap gila. 4 ekor kambing yang terlepas tul pula tak sudah sudah dok cakap itu ini pasal aku depan si Dia tu. Dak si Apek tula. Huhahuha, aku bengang sebenarnya tapi aku tahan.

Ada panggilan yang 4 ekor kambing duk panggil aku iaitu "MakDik". Har har har, malu aku dari apek taktau terus APEK dah tau, ingatkan nak sembunyikan dari dia, tapi habis dah semuanya terkantoi malam tu juga. Har har har, terasa kelakar pun ade malam tu. After that, 4 ekor kambing tu masuk rumah aku pun mula manja manja sama dia. Har har har, geli bhai. Puihh :b. Ghahaha. Dia check phone aku lol. Takde apa apa yang special pun dalam phone baling anjing tu. Gmbar pun penuh dengan gambar whatsapp jaa. Sometime bosan juga tengok gambar kat phone tu. Bila nak delete terasa sayang so simpan jela. Lol sambung td, selepas itu aku pula nak check phone dia tapi dia tak bagi than berlaku sesuatu yang akan aku tidak menyangkan iaitu "helmet dia jatuh masuk dalam parit". Har har har, padan muka itu padahnya. Dan aku pun terasa macam serba salah, tapi aku hanya mampu berkata "Bby minta maaf" , muka dia pun macam bengang juga kot. Entah entah, tp nasib tak basah dalam just luar je. And than bla bla bla bla bla. Pukul 10 cenggitu dia balik dan aku terus masuk rumah Along aku. Habisss! Har har har :D

Walau ape ape pun aku happy malam tu even ade benda yang berlaku. Hehe, so lepas dia balik aku terus p rumah along ku layan JDT vs SELANGOR. hahaha, dah puas jumpa kat luar than masuk rumah terus menjerit sampaikan anak tekak pun nak terkeluar. Penat aku bersorak macam hape tapi tak menang. HAHAHA, sedihh jaa k. sodlife! Anywayyyy, thanks untuk malam tu, b....Dan pada hari keesokan'y 7April tu pula cukup kita 5bulan bersama. Terima kasih atas semuanya! Saya sayang awak sesangat k. Byeee loveyou sayang. And thanks juga siapa yang sudi membaca karangan ni :]